Adı geçtiğinde izleyicinin yüzüne tebessüm konduran oyunculardan biri. Kimin portresini yazmalıyım diye düşünürken aklıma ilk düşen kişi Ahmet Mümtaz Taylan. Gezi parkı isyanının ilk günlerinde sağduyu çağrısı yaptığı açıklamaları ile aklınıza geliyor kiminizin, kiminiz Başbakan Erdoğan’ın sanatçı toplantısı kadrosundakilerden olarak adını geçiriyor, kiminiz Leyla ile Mecnun’un İskender’i ile anımsıyor, kiminiz için tanrı olmayan köşe yazarlarından kalbi kaleme dokunanlardan biri olarak bahsediyor.
Tek kimliğe sığamayanlardan olan Ahmet Mümtaz Taylan, NATO’nun baş ressamı annenin hukukçu ve madenci bir babanın çocuğu olarak 1965 yılında doğdu. Babasının öz annesinden sonra yaptığı ikinci evliliği ile kendi deyimiyle iki anne verdi hayat ona… Şimdilerde “baba denen eksikli bir birey” aynı zamanda, bir kızı var. Sektörde Cumartesi günleri çalışmamayı sözleşmesine yazdıran tek oyuncu olarak bilinen Taylan, kızıyla geçirdiği için Cumartesileri tapulu bir baba. Röportajlarından, yazılarından biliyorum bu detayları. Köşe yazılarında sık sık bahsediyor hayatına dokunanlardan, çocukluğundan, ilkgençliğinden… İlk tıraşından başlıyor anlatmaya, Can Yücel’den, Nazım Hikmet’ten bir dize sıkıştırıyor satır arasına ve bambaşka bir hikayeyle, annesinin hazırladığı rakı sofralarıyla noktalıyor metni. Sizi bilmem ama ben birbirinden ayrı olan ancak bağlantıyı anlatanın izahıyla kurabileceğimiz anılar, notlar ve şiirleri kullanımıyla Ercan Kesal benzerliği yakalıyorum yazılarında.
Diyarbakır ile ilgili yazdığı notlarda bildiği her şeyin yanlışlığını ispatlayan anılarını okurlara anlatan oyuncunun hararetli zamanları anlattığı satırlarda bile öfke en az hissedilen duygu. Yılların sakinleştirdiği telaşından bahsediyor röportajlarında. Olgunluk izlenimi bundan olsa gerek diyorum okurken, hakikaten bağırdığını veya hiddetlendiğini hiç hatırlamıyorum konuk olduğu programlarda. Onu hatırlatırken Diyarbakır’daki yılları, Devlet tiyatrosu deneyimi, yönetmenliği kadar TV izleyicisinin zihninde bu sabun köpüğü dünyada bıraktığı izlenimi de biraz düşünmek gerek diyorum.
Ekranda Kurşun Yarası, Çapkın, Ezo Gelin gibi onlarca işle yer alsa da özellikle gençlerin aklında Leyla ile Mecnun’daki rolüyle belirginleşti Taylan. Leyla ile Mecnun’da komedi dizisinin belki de en içli karakteri İskender’in babacanlığı TV’nin Hulusi Kentmen’i benzetmesinin haksız olmayacağının kanıtıydı. Kısa ama parmak izi belirgin bir iş olan Cinayet’te evladını kaybeden bir baba olarak yürek dağlamıştı geçen sezon. Şimdilerde Güzel Köylü’nün evde sözü geçmeyen Egeli Hüsnü Bey’i olan ünlü oyuncu kendisi hakkında yazılan neredeyse her iletide görüldüğü üzere“baba” kelimesine denk düşüyor.
Sinema da Ahmet Mümtaz Taylan’ın iz bıraktığı ve bahsedilmesi gereken mecralardan biri. Bir Zamanlar Anadolu’da ile Cannes’ın kırmızı halısını adımlayan oyuncu, İnşaat, Made in Europe filmleriyle ödüllenirken Saklı Hayatlar ile Rusya’dan En İyi Erkek oyuncu ödülünü evine götürdü.
Sosyal medyayı aktif kullanan Taylan, kendisini takip eden izleyiciler için sıradan bir oyuncu değil. Vicdanıyla dikkat çeken bir twitter kişisi, ekşi sözlük’te bir yazarın dediği gibi “şiir gibi yazan” yazar, iyi bir yönetmen ve oyuncu. Kişisel tanımlar da var elbette.“Hiç tanımasan bile bazı insanlar ile bir çay içmek istersin, ya öyle bir adam işte…” Portre yazdığımı duyan bir arkadaşımın Ahmet Mümtaz Taylan tanımı bu oldu.
Sizlerin zihninde çok şapkalı bir adamın portresini belirginleştirmeye çalıştım. Göz önünde bir hayatın akla düşen izlenimini aktardım. Yazıyı Ahmet Mümtaz Taylan’ın cümleleriyle sonlandırmak istiyorum. Hayatını göz önünden geçirmek için alışıldık bir film metaforundan değil palto hatırlatmasından yararlanan Ahmet Mümtaz Taylan’ın “İlk paltonuzu hatırlıyor musunuz? Bugün sokağa çıkacağınız paltoyla yan yana koyun ilk paltonuzu hayalinizde. İkisi arasındaki fark sizin hikâyenizdir…” cümleleri onun kalemini ve hayata bakışını resmeder gibi değil mi?
Peki, Ahmet Mümtaz Taylan resmi sizin de aklınızda şimdi biraz daha net mi?
Gizem Kaboğlu
Dipnot Televizyon yazılarını ve çok daha fazlasını Dipnot Tablet dergide okuyabilirsiniz.
App. Store’dan iPad ve iPhone’nunuza ÜCRETSİZ indirmek için tıklayınız.